2015 a momentous year as world adopted 2 important frameworks- the SDGs & Paris Climate Agreement
Over the last two decades, the world and especially our region has undergone many changes– most of them positive: PM
Today, over thirty Asian countries have dedicated institutions leading disaster risk management efforts: PM Modi
All development sectors must imbibe the principles of disaster risk management: PM Modi
Work towards risk coverage for all–starting from poor households to SMEs to multi-national corporations to nation states: PM
We must encourage greater involvement and leadership of women in disaster risk management: PM
We should leverage technology to enhance the efficiency of our disaster risk management efforts: PM
Opportunity to learn from a disaster must not be wasted. After every disaster there are papers on lessons that are rarely applied: PM

ವೇದಿಕೆಯ ಮೇಲಿರುವ ಗಣ್ಯರೇ,

 

ಮಹನೀಯರೇ ಮತ್ತು ಮಹಿಳೆಯರೇ,

 

ವಿಪತ್ತಿನ ಅಪಾಯ ತಗ್ಗಿಸುವ ಸೆಂಡೈ ಚೌಕಟ್ಟನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡ ಬಳಿಕ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಮೊದಲ ಮೈಲಿಗಲ್ಲು ಸಮಾವೇಶಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರನ್ನೂ ದೆಹಲಿಗೆ ನಾನು ಸ್ವಾಗತಿಸುತ್ತೇನೆ.

 

ಈ ಮಹತ್ವದ ಉದ್ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಒಂದಾಗಿ ಬಂದಿರುವ ಏಷ್ಯಾ –ಫೆಸಿಫಿಕ್ ವಲಯದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಿಪತ್ತಿನ ಅಪಾಯ ನಿರ್ವಹಣಾ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು, ಅವುಗಳ ಸರ್ಕಾರಗಳು, ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆ ಮತ್ತು ಇತರ ಬಾಧ್ಯಸ್ಥರನ್ನು ನಾನು ಅಭಿನಂದಿಸುತ್ತೇನೆ.  

ಸ್ನೇಹಿತರೆ,

 

2015 ಒಂದು ಸ್ಮರಣಾರ್ಥ ವರ್ಷ! ಸೆಂಡೈ ಚೌಕಟ್ಟಿನ ಜೊತೆಗೆ, ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಮುದಾಯವು ಮನುಕುಲದ ಭವಿಷ್ಯ ರೂಪಿಸಲು

 

ಇನ್ನೆರೆಡು ಪ್ರಮುಖ ಚೌಕಟ್ಟುಗಳನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ:

- ಸುಸ್ಥಿರ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಗುರಿಗಳು,

-ಮತ್ತು ಹವಾಮಾನ ಬದಲಾವಣೆ ಕುರಿತ ಪ್ಯಾರಿಸ್ ಒಪ್ಪಂದ.

ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಬಿಂಬಿಸಿರುವ, ಅಂತರ ಸಂಪರ್ಕದ ಸ್ಫೂರ್ತಿ ಈ ಜಾಗತಿಕ ಚೌಕಟ್ಟಿನ ಮುದ್ರೆಯಾಗಿದೆ. ಈ ಒಂದೊಂದರ ಯಶಸ್ಸು ಕೂಡ ಇತರ ಎರಡರ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿದೆ. ವಿಪತ್ತಿನ ಅಪಾಯ ತಗ್ಗಿಸುವುದು ಸುಸ್ಥಿರ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಹಾಗೂ ಹವಾಮಾನ ಬದಲಾವಣೆ ಒಪ್ಪಂದ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲು ಬೆಂಬಲ ನೀಡುವುದರಲ್ಲಿ ಮಹತ್ವದ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಲಿದೆ. 

 

ಸ್ನೇಹಿತರೇ,,

 

ಕಳೆದ ಎರಡು ದಶಕಗಳಲ್ಲಿ, ವಿಶ್ವ ಮತ್ತು ಅದರಲ್ಲೂ ನಮ್ಮ ವಲಯ ಹಲವು ಬದಲಾವಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಗಿದೆ – ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಬಹುತೇಕ ಧನಾತ್ಮಕವಾದವುಗಳಾಗಿವೆ. ನಮ್ಮ ವಲಯದ ಹಲವು ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು ತಮ್ಮ ಆರ್ಥಿಕತೆಯನ್ನು ಪರಿವರ್ತಿಸಿವೆ ಮತ್ತು ಜಾಗತಿಕ ಆರ್ಥಿಕ ಪ್ರಗತಿಯ ಚಾಲನಾಯಂತ್ರಗಳಾಗಿವೆ. ನಮ್ಮ ಲಕ್ಷಾಂತರ ಜನರನ್ನು ಬಡತನದಿಂದ ಮೇಲೆತ್ತಲಾಗಿದೆ. ಏಷ್ಯಾ ಪೆಸಿಫಿಕ್ ವಲಯ ಒಂದಕ್ಕಿಂತ ಹಲವು ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ವಿಶ್ವ ನಾಯಕನಾಗಿದೆ.

 

ಆದರೆ ನಾವು ಈ ಪ್ರಗತಿಯನ್ನು ಲಘುವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಬಾರದು. ಕೆಲವು ಸವಾಲುಗಳೂ ಇವೆ. ಕಳೆದ ಇಪ್ಪತ್ತು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ, ಏಷ್ಯಾ ಪೆಸಿಪಿಕ್ ನಲ್ಲಿ ಎಂಟು ನೂರ ಐವತ್ತು ಸಾವಿರಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಜನರು ವಿಪತ್ತಿನಿಂದ ಮೃತಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.  ವಿಪತ್ತಿನಿಂದ ಹೆಚ್ಚು ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಜನ ಮೃತಪಟ್ಟ ಜಗತ್ತಿನ ಮೊದಲ ಹತ್ತು ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಏಳು ಏಷ್ಯಾ ಪೆಸಿಫಿಕ್ ನಲ್ಲಿವೆ. 

 

ವಿಪತ್ತಿನಿಂದ ಜನರ ಸಂಕಷ್ಟವನ್ನು ನಾನು ಸ್ವತಃ ನೋಡಿದ್ದೇನೆ. 2001ರಲ್ಲಿ ನಾನು ಗುಜರಾತ್ ಭೂಕಂಪವನ್ನು ಕಂಡಿದ್ದೇನೆ, ನಂತರ ರಾಜ್ಯದ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗಿ, ಭೂಕಂಪೋತ್ತರದಲ್ಲಿ ಚೇತರಿಕೆಯ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ನಾನು ನನ್ನ ಜನರಿಗೆ ಬೆಂಬಲ ನೀಡಿದ್ದೇನೆ. ಪ್ರಕೋಪ ಪೀಡಿತ ಜನರ ಸಂಕಷ್ಟವನ್ನು ನೋಡಿ ಕುಗ್ಗಿದ್ದೇನೆ. ಆದರೆ ನಾನು ಕೂಡ ಅವರ ಧೈರ್ಯದಿಂದ, ವಿಪತ್ತಿನಿಂದ ಚೇತರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಹೋರಾಟದಿಂದ ಸ್ಫೂರ್ತಿ ಪಡೆದಿದ್ದೇನೆ. ನನ್ನ ಅನುಭವದಲ್ಲಿ, ನಾವು ಜನತೆಯ ಸ್ವಂತ ನಾಯಕತ್ವದ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚು ಅವಲಂಬಿತವಾದರೆ, ಫಲಿತಾಂಶ ಉತ್ತಮವಾಗಿಯೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಇದು ಕೇವಲ ಮಾಲೀಕರ ಮನೆಗಳ ಪುನರ್ನಿರ್ಮಾಣಕ್ಕಷ್ಟೇ ಸೀಮಿತವಾಗಿಲ್ಲ, ಆದರೆ, ಸಮುದಾಯ ಕಟ್ಟಡಗಳ ನಿರ್ಮಾಣಕ್ಕೂ ಅನ್ವಯಿಸುತ್ತದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ನಾವು ಶಾಲೆಯನ್ನು ಪುನರ್ ನಿರ್ಮಾಣ ಮಾಡುವ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಸಮುದಾಯಕ್ಕೆ ವಹಿಸಿದಾಗ, ಕಾಲಮಿತಿಯೊಳಗೆ, ಕಡಿಮೆ ವೆಚ್ಚದಲ್ಲಿ ಭೂಕಂಪ ತಾಳಿಕೊಳ್ಳುವಂಥ ಕಟ್ಟಡ ನಿರ್ಮಾಣ ಕಾರ್ಯ ಪೂರ್ಣವಾಯಿತು, ಮತ್ತು ಮಾಡಿದ ಉಳಿತಾಯವನ್ನು ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಮರಳಿಸಲಾಯಿತು. ನಾವು ಇಂಥ ಉಪಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ನಾಯಕತ್ವವನ್ನು ನೀತಿಗಳು ಮತ್ತು ಪದ್ಥತಿಗಳ ಮೂಲಕ ತರಬೇಕಾಗಿದೆ.

ಸ್ನೇಹಿತರೇ,

 

ಏಷ್ಯಾದಲ್ಲಿರುವ ನಾವು ವಿಪತ್ತುಗಳಿಂದ ಪಾಠ ಕಲಿತಿದ್ದೇವೆ. ಕಾಲು ಶತಮಾನಗಳ ಹಿಂದೆ, ಏಷ್ಯಾದ ಬೆರಳೆಣಿಕೆಯ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು ಮಾತ್ರ ವಿಪತ್ತು ನಿರ್ವಹಣೆ ಸಂಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದವು. ಇಂದು, ಮೂವತ್ತು ಏಷ್ಯಾ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು ಪ್ರಕೋಪ ಅಪಾಯ ನಿರ್ವಹಣೆ ಪ್ರಯತ್ನಕ್ಕೇ ಮೀಸಲಾದ ಸಂಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ.

 

ಹಿಂದೂ ಮಹಾ ಸಾಗರದಲ್ಲಿ 2004ರಲ್ಲಿ ಸುನಾಮಿ ಆದ ಬಳಿಕ, ಐದು ತೀವ್ರ ಸಂಕಷ್ಟಕ್ಕೆ ಸಿಲುಕಿದ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು, ಅಪಾಯ ನಿರ್ವಹಣೆಗಾಗಿ ಹೊಸ ಕಾನೂನು ತಂದಿವೆ. ಇನ್ನು ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ, ನಾವು ಮೊದಲ ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸುನಾಮಿ ದಿನ ಆಚರಿಸಲಿದ್ದೇವೆ. ಸುನಾಮಿ ಮುನ್ನೆಚ್ಚರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ನಾವು ಮಾಡಿರುವ ದೊಡ್ಡ ಸುಧಾರಣೆಗಳನ್ನು ಆಚರಿಸಲು ಇದು ಒಂದು ಸಂದರ್ಭವಾಗಲಿದೆ. 2004ರ ಡಿಸೆಂಬರ್ ನಲ್ಲಿ ಹಿಂದೂ ಮಹಾ ಸಾಗರದಲ್ಲಿ ಸುನಾಮಿ ಎದ್ದಾಗ, ನಾವು ಸಜ್ಜಾಗಿರಲಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಆಗ ಸುನಾಮಿ ಮುನ್ನೆಚ್ಚರಿಕೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯೂ ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಈಗ ನಾವು ಪೂರ್ಣ ಕ್ರಿಯಾಶೀಲವಾದ ಸುನಾಮಿ ಮುನ್ನೆಚ್ಚರಿಕೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದೇವೆ. ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾ ಮತ್ತು ಇಂಡೋನೇಷಿಯಾದ ಸಹವರ್ತಿಗಳೊಂದಿಗೆ, ಸಾಗರ ಮಾಹಿತಿ ಸೇವೆಯ ಭಾರತೀಯ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕೇಂದ್ರ ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿ ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಸುನಾಮಿ ವರದಿ ನೀಡುತ್ತಿದೆ.

ಇದು ಚಂಡಮಾರುತದ ಬಗ್ಗೆ ಮುಂಚಿತವಾಗಿ ಮುನ್ಸೂಚನೆ ನೀಡುವ ಸುಧಾರಣೆಗೂ ಅನ್ವಯಿಸುತ್ತದೆ. ಭಾರತದಲ್ಲಿ, ನಾವು 1999 ಮತ್ತು 2013ರ ನಡುವಿನ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಚಂಡಮಾರುತದ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ನೋಡಿದರೆ, ನಾವು ಮಾಡಿರುವ ಪ್ರಗತಿ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಇದೇ ಪ್ರಕಾರವಾದ ಪ್ರಗತಿ ಹಲವು ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಆಗಿದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ 1991ರ ಚಂಡಮಾರುತದ ಬಳಿಕ, ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶ ಸರ್ಕಾರ ದೊಡ್ಡ ಸಮುದಾಯ ಆಧಾರಿತ ಚಂಡಮಾರುತ ಸನ್ನದ್ಧತೆ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಆರಂಭಿಸಿದೆ. ಇದು ಗಣನೀಯ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಚಂಡಮಾರುತದಿಂದ ಆಗುವ ಸಾವು ಮತ್ತು ನಷ್ಟವನ್ನು ತಗ್ಗಿಸಿದೆ. ಈಗ ಇದು ಜಗತ್ತಿನ ಉತ್ತಮ ಪದ್ಧತಿ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.

 

ಸ್ನೇಹಿತರೇ,

 

ಇದು ಕೇವಲ ಆರಂಭ ಮಾತ್ರ. ಮುಂದೆ ಭೀತಿಹುಟ್ಟಿಸುವಂಥ ಸವಾಲುಗಳಿವೆ. ಏಷ್ಯಾ ಪೆಸಿಫಿಕ್ ತ್ವರಿತವಾಗಿ ನಗರೀಕರಣಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ. ಒಂದು ದಶಕದಲ್ಲಿ ಈ ವಲಯದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಜನರು ಹಳ್ಳಿಗಳಿಗಿಂತ ನಗರ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲೇ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ನಗರೀಕರಣವು ವಿಕೋಪದ ಅಪಾಯದ ನಿರ್ವಹಣೆಯ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸವಾಲು ಒಡ್ಡಿದೆ, ಜನತೆ, ಆಸ್ತಿ ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿದರೆ, ಹಲವು ಇಂಥ ಸಣ್ಣ ಪ್ರದೇಶಗಳು ವಿಪತ್ತು ಸಂಭವನೀಯ ಸ್ಥಳಗಳಾಗಿವೆ. ನಾವು ಈ ಪ್ರಗತಿಯನ್ನು ಯೋಜನೆ ಮತ್ತು ಜಾರಿಯ ಮೂಲಕ ನಿರ್ವಹಿಸದಿದ್ದರೆ, ಆರ್ಥಿಕ ಮತ್ತು ಮಾನವ ಶಕ್ತಿಯ ಹಾನಿ ನಾವು ಹಿಂದೆಂದಿಗಿತಲೂ ಹೆಚ್ಚಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇದೆ.

ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ, ನಾನು ವಿಪತ್ತು ಅಪಾಯ ತಗ್ಗಿಸುವ ಕುರಿತಂತೆ ನಮ್ಮ ಪ್ರಯತ್ನಗಳನ್ನು ನವೀಕರಿಸುವ ಹತ್ತು ಅಂಶಗಳ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ಒತ್ತಿ ಹೇಳಲು ಇಚ್ಛಿಸುತ್ತೇನೆ:

 

ಮೊದಲನೆಯದು, ಎಲ್ಲ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳೂ ವಿಪತ್ತು ಅಪಾಯ ನಿರ್ವಹಣೆ ನೀತಿಗಳನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಇದು ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣಗಳು, ರಸ್ತೆಗಳು, ಕಾಲುವೆಗಳು, ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳು, ಶಾಲೆಗಳು, ಸೇತುವೆಗಳು ಸೇರಿ ಎಲ್ಲ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಯೋಜನೆಗಳು ಸೂಕ್ತ ಗುಣಮಟ್ಟದಲ್ಲಿರುವ ಖಾತ್ರಿ ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಸೇವೆಯನ್ನು ಬಯಸುವ ಸಮುದಾಯಗಳಿಗೆ ಸ್ಥಿತಿಸ್ಥಾಪಕತ್ವವನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ. ವಿಶ್ವದ ಬಹುತೇಕ ಹೊಸ ಮೂಲ ಸೌಕರ್ಯಗಳು ಮುಂದಿನ ಕೆಲವು ದಶಕಗಳಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ವಲಯದಲ್ಲಿ  ತಲೆ ಎತ್ತಲಿವೆ. ನಾವು ಅವುಗಳನ್ನು ವಿಪತ್ತು ಸುರಕ್ಷತೆಯ ಉತ್ತಮ ಲಭ್ಯ ಗುಣಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ನಿರ್ಮಿಸಬೇಕು.

 

ನಮ್ಮ ಎಲ್ಲ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ವೆಚ್ಚಗಳನ್ನು ಅಪಾಯದ ಪರಗಣನೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು.  ಭಾರತದಲ್ಲಿ, ‘ಸರ್ವರಿಗೂ ಸೂರು’ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಮತ್ತು ‘ಸ್ಮಾರ್ಟ್ ಸಿಟಿ’ ಅಂಥ ಅವಕಾಶಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ. ಭಾರತವು ಇತರ ಪಾಲುದಾರ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು ಮತ್ತು ಬಾಧ್ಯಸ್ತರೊಂದಿಗೆ ವಲಯದಲ್ಲಿ ವಿಪತ್ತು ತಾಳಿಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಸೌಕರ್ಯ ಸಮ್ಮಿಶ್ರ ಅಥವಾ ಕೇಂದ್ರ ನಿರ್ಮಾಣಕ್ಕೆ ಉತ್ತೇಜನ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಇದು ವಿಪತ್ತಿನಿಂದ ಚೇತರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ವ್ಯವಸ್ಥೆ, ಅಪಾಯದ ನಿರ್ಧರಣೆಯ ಜ್ಞಾನ ಪಡೆಯಲು ನೆರವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಮೂಲಸೌಕರ್ಯದಲ್ಲಿ  ಹೂಡಿಕೆಯ ಅಪಾಯ ಕಡಿತ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

 

ಎರಡನೆಯದು, ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸಂಭವನೀಯ ನಷ್ಟ ಪರಿಹಾರ ಸಿಗುವತ್ತ ಕಾರ್ಯೋನ್ಮುಖರಾಗಬೇಕು – ಅಂದರೆ ಬಡವರ ಮನೆಯಿಂದ ಹಿಡಿದು ಸಣ್ಣ ಮತ್ತು ಮಧ್ಯಮ ಉದ್ದಿಮೆವರೆಗೆ, ಬಹು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ನಿಗಮಗಳಿಂದ ರಾಷ್ಟ್ರ ರಾಜ್ಯಗಳವರೆಗೆ. ಪ್ರಸ್ತುತ, ವಲಯದ ಬಹುತೇಕ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ, ವಿಮೆಯ ಅವಕಾಶ ಮಧ್ಯಮ ಮತ್ತು ಮೇಲ್ ಮಧ್ಯಮವರ್ಗದ ಆದಾಯದ ಗುಂಪುಗಳಿಗೆ ಮಾತ್ರವೇ ಸೀಮಿತವಾಗಿದೆ. ನಾವು ಈಗ ನಾವಿನ್ಯಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಮತ್ತು ದೊಡ್ಡದಾಗಿ ಚಿಂತಿಸುವ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ಯಾರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಅಗತ್ಯ ಇದೆಯೋ ಅವರನ್ನು ವಿಮೆ ವ್ಯಾಪ್ತಿಗೆ ತರುವ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಉತ್ತೇಜಿಸಲು ರಾಜ್ಯಗಳು ಮಹತ್ವದ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ. ಭಾರತದಲ್ಲಿ, ನಾವು ಕಡುಬಡವರಿಗಾಗಿ ಅಪಾಯದ ವಿಮೆ ಮತ್ತು ಹಣ ಪೂರಣದ ಖಾತ್ರಿ ಒದಗಿಸುವ ದಿಟ್ಟ ಕ್ರಮ ಕೈಗೊಂಡಿದ್ದವೆ. ಜನ್ ಧನ್ ಯೋಜನೆ ಲಕ್ಷಾಂತರ ಜನರನ್ನು ಬ್ಯಾಂಕಿಂಗ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಡಿ ತಂದಿದೆ. ಸುರಕ್ಷಾ ಬಿಮಾ ಯೋಜನೆ, ಹೆಚ್ಚು ಅಗತ್ಯ ಇರುವ ಲಕ್ಷಾಂತರ ಮಂದಿಗೆ ಸಂಭವನೀಯ ಅಪಾಯದ ವಿಮಾ ಸೌಲಭ್ಯವನ್ನು ಒದಗಿಸಿದೆ. ನಾವು ಫಸಲು ಬಿಮಾ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಆರಂಭಿಸಿದ್ದೇವೆ, ಇದು, ಲಕ್ಷಾಂತರ ರೈತರಿಗೆ ಬೆಳೆ ನಷ್ಟ ಪರಿಹಾರ ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ವಸತಿ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ತಾಳಿಕೊಳ್ಳುವ  ಕಟ್ಟಡದ ಬುನಾದಿಯ ಕಲ್ಲುಗಳಾಗಿವೆ.

 

ಮೂರನೆಯದು, ವಿಕೋಪ ಅಪಾಯ ನಿರ್ವಹಣೆಯಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯರ ನಾಯಕತ್ವ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಅವರು ಅದರಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳುವಂತೆ ಉತ್ತೇಜಿಸುವುದಾಗಿದೆ. ವಿಕೋಪದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಮಹಿಳೆಯರು ಬಾಧಿತರಾಗುತ್ತಾರೆ. ಅವರಿಗೆ ಅನನ್ಯವಾದ ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಒಳನೋಟವಿದೆ. ನಾವು ದೊಡ್ಡ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ತರಬೇತುಗೊಳಿಸಿ ವಿಕೋಪಕ್ಕೆ ತುತ್ತಾಗುವ ಮಹಿಳೆಯ ವಿಶೇಷ ಅಗತ್ಯಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರನ್ನಾಗಿ ರೂಪಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ. ಪುನರ್ ನಿರ್ಮಾಣಕ್ಕೆ ಬೆಂಬಲ ನೀಡಲು ನಮಗೆ ಮಹಿಳಾ ಎಂಜನಿಯರುಗಳು, ಕಟ್ಟಡ ನಿರ್ಮಾಣಕಾರ್ಯ ಮಾಡುವವರು ಮತ್ತು ಕಟ್ಟಡ ಕುಶಲಕರ್ಮಿಗಳ ಅಗತ್ಯವಿದೆ ಮತ್ತು ಮಹಿಳಾ ಸ್ವ ಸಹಾಯ ಗುಂಪುಗಳು ಜೀವನೋಪಾಯ ಚೇತರಿಕೆಗೆ ನೆರವಾಗುತ್ತಿವೆ.

 

ನಾಲ್ಕನೆಯದು, ಜಾಗತಿಕವಾಗಿ ಅಪಾಯ ಮಾಪನದಲ್ಲಿ ಹೂಡಿಕೆ. ಭೂಕಂಪದಂತಹ ಅಪಾಯಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಮಾಪನದಲ್ಲಿ ನಾವು ವ್ಯಾಪಕವಾದ ಅಂಗೀಕೃತ ಮಾನದಂಡಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದೇವೆ. ಇದರ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ, ಭಾರತದಲ್ಲಿ, ನಾವು ಭೂಕಂಪ ವಲಯಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸಿದ್ದು, 5 ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಭೂಕಂಪದ ಅಪಾಯದ ಮತ್ತು 2 ಅತಿ ಕಡಿಮೆ ಅಪಾಯದ ವಲಯ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿದ್ದೇವೆ.ಇತರ  ಅಪಾಯಗಳು ಅಂದರೆ ರಾಸಾಯನಿಕ ಅಪಾಯಗಳು, ಕಾಳ್ಗಿಚ್ಚು, ಚಂಡಮಾರುತ, ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ ಪ್ರವಾಹಗಳಿಗೆ ನಾವು ಇದೇ ಮಾದರಿಯ ಜಾಗತಿಕವಾಗಿ ಒಪ್ಪಿತವಾದ ಅಪಾಯದ ವರ್ಗಗಳನ್ನು ಹೊಂದಬೇಕಾಗಿದೆ. ನಾವು ಪ್ರಕೃತಿ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವದ ವಿವಿಧ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ವಿಪತ್ತು ಅಪಾಯಗಳ ತೀವ್ರತೆಯ ಒಂದು ಸಾಮಾನ್ಯ ತಿಳಿವಳಿಕೆ ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಇದು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

 

ಐದನೆಯದಾಗಿ, ನಮ್ಮ ವಿಕೋಪ ಅಪಾಯ ನಿರ್ವಹಣೆ ಪ್ರಯತ್ನಗಳ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ನಾವು ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿದೆ. ಇ- ವೇದಿಕೆಯು ಇಂಥ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಮತ್ತು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಒಂದೆಡೆ ತರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಸಂಘಟಿತ ಪರಿಣಾಮದ ದೀರ್ಘ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ತಜ್ಞತೆ, ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ, ಸಂಪನ್ಮೂಲ ಮತ್ತು ನಕ್ಷೆ ವಿನಿಮಯ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ನೆರವಾಗುತ್ತದೆ.

 

ಆರನೆಯದು, ವಿಕೋಪ ವಿಚಾರಗಳ ಮೇಲೆ ಶ್ರಮಿಸಲು ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳ ಜಾಲ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ಇದರ ಜೊತೆಗೆ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳಿಗೆ ಸಾಮಾಜಿಕ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯೂ ಇದೆ. ಸೆಂಡೈ ಚೌಕಟ್ಟಿನ ಮೊದಲ ಐದು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ನಾವು ವಿಕೋಪ ಅಪಾಯ ನಿರ್ವಹಣೆಯ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಮೇಲೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಲು ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳ ಜಾಗತಿಕ ಜಾಲ ರೂಪಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ. ಈ ಜಾಲದ ಭಾಗವಾಗಿ, ವಿವಿಧ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳು ತಮಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಸೂಕ್ತವೆನಿಸಿದ ವಿಕೋಪ ವಿಷಯಗಳ  ಮೇಲೆ ಬಹು ಪರಿಣತರ ಸಂಶೋಧನೆಯ ತಜ್ಞತೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತವೆ. ಕರಾವಳಿಯ ತಟದಲ್ಲಿ ಇರುವ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳು ಕರಾವಳಿಯ ಅಪಾಯದ ನಿರ್ವಹಣೆಯ ವಿಶೇಷಜ್ಞತೆಯತ್ತ, ಗಿರಿ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿರುವ ವಿವಿಗಳು ಪರ್ವತದ ಅಪಾಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಗಮನ ಹರಿಸುತ್ತವೆ.

 

ಏಳನೆಯದು, ಮೊಬೈಲ್ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ತಾಣಗಳು ಒದಗಿಸುವ ಅವಕಾಶವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು. ಸಾಮಾಜಿಕ ತಾಣಗಳು ವಿಪತ್ತು ಸ್ಪಂದನೆಯ ಪರಿವರ್ತನೆ ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಇದು ಸ್ಪಂದನಾ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಗೆ ತತ್ ಕ್ಷಣವೇ ತಮ್ಮನ್ನು ಸಜ್ಜುಗೊಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ನೆರವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಧಿಕಾರದೊಂದಿಗೆ ನಾಗರಿಕರು ಹೆಚ್ಚು ಸುಲಭವಾಗಿ ಸಂಪರ್ಕಿಸಲು ನೆರವಾಗುತ್ತದೆ.  ವಿಪತ್ತುಗಳ ಮೇಲೆ ವಿಪತ್ತಿನಿಂದ ಬಾಧಿತರಾದ ಜನತೆ, ಪರಸ್ಪರರಿಗೆ ನೆರವಾಗಲು ಸಾಮಾಜಿಕ ತಾಣ ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ನಾವು ಸಾಮಾಜಿಕ ತಾಣದ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಗುರುತಿಸಬೇಕು ಮತ್ತು ಎಲ್ಲ ಆಯಾಮದ ವಿಪತ್ತು ಅಪಾಯ ನಿರ್ವಹಣೆಯ ಆನ್ವಯಿಕಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಮಾಡಬೇಕು.

ಎಂಟನೆಯದು, ಸ್ಥಳೀಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಮತ್ತು ಉಪಕ್ರಮದ ಮೇಲೆ ನಿರ್ಮಾಣ. ವಿಪತ್ತು ಅಪಾಯ ನಿರ್ವಹಣೆಯ ಸವಾಲು ಅದರಲ್ಲೂ ತ್ವರಿತವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರುವ ಆರ್ಥಿಕ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ, ರಾಜ್ಯದ ಔಪಚಾರಿಕ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಅನುಕೂಲಕರ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳು ರೂಪಿಸುವುದು ಕಷ್ಟ, ಕಾರಣ ಇದು ದೊಡ್ಡದಿರುತ್ತದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಕ್ರಮಗಲನ್ನು ಸ್ಥಳೀಯವಾಗಿ ರೂಪಿಸಿ, ಜಾರಿಗೆ ತರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಕಳೆದ ಎರಡು ದಶಕಗಳಲ್ಲಿ, ಬಹುತೇಕ ಸಮುದಾಯ ಆಧಾರಿತ ಪ್ರಯತ್ನಗಳು ಅಲ್ಪಾವಧಿಯ ವಿಪತ್ತು ಸನ್ನದ್ಧತೆ ಮತ್ತು ಸಂಭವನೀಯ ಯೋಜನೆ ರೂಪಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿವೆ.  ನಾವು ಸಮುದಾಯ ಆಧಾರಿತ ಪ್ರಯತ್ನಗಳ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸುವ ಮತ್ತು ಸಮುದಾಯಗಳು ಸ್ಥಳೀಯ ಅಪಾಯವನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ ಅವುಗಳನ್ನು ತಗ್ಗಿಸಲು ಬೆಂಬಲಿಸುವ ಮತ್ತು ಅನುಷ್ಠಾನ ಮಾಡುವಂತೆ ಮಾಡಬೇಕಾಗಿದೆ.  ಇಂಥ ಪ್ರಯತ್ನಗಳು ಅಪಾಯದ ಮಟ್ಟ ತಗ್ಗಿಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಸ್ಥಳೀಯ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಮತ್ತು ಸುಸ್ಥಿರ ಜೀವನೋಪಾಯಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶ ಕಲ್ಪಿಸುತ್ತವೆ. ವಿಪತ್ತು ಅಪಾಯ ತಗ್ಗಿಸುವ ಸ್ಥಳೀಕರಣ ದೇಶೀಯ ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಉತ್ತಮ ಪದ್ಧತಿಗಳ ಬಳಕೆಯ ಖಾತ್ರಿ ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ.

 

ಸ್ಪಂದನಾ ಸಂಸ್ತೆಗಳು ಇಂಥ ಸಮುದಾಯಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಂವಾದ ನಡೆಸುವ ಅಗತ್ಯವಿದೆ ಮತ್ತು ವಿಪತ್ತಿನ ಸ್ಪಂದನದ ಅಭ್ಯಾಸಕ್ಕೆ ತಮ್ಮನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಅಗ್ನಿಶಾಮಕ ಸೇವೆಯ ತಂಡ ಪ್ರತಿ ವಾರ ತನ್ನ ಪ್ರದೇಶದ ಶಾಲೆಯೊಂದಕ್ಕೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದರೆ, ಅದು ಒಂದು ವರ್ಷದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಸಾವಿರಾರು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳನ್ನು ಸ್ಪಂದನಶೀಲರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಬಹುದು.

 

ಒಂಬತ್ತನೆಯದು, ವಿಪತ್ತಿನಿಂದ ಕಲಿತಿದ್ದು ವ್ಯರ್ಥ ಆಗಲಿಲ್ಲ ಎಂಬುದನ್ನು ಖಾತ್ರಿ ಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ವಿಕೋಪದ ಬಳಿಕ, ವರದಿಗಳು ಮತ್ತು ಪತ್ರಗಳು ಇರುತ್ತವೆ. ಅದರಿಂದ ನಾವು ಪಾಠ ಕಲಿತು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.  ಪದೇ ಪದೇ ಅದೇ ತಪ್ಪು ಘಟಿಸಬಾರದು. ನಾವು ಹೆಚ್ಚು ಸಂಚಲನಶೀಲ ಮತ್ತು ಕಾಣುವಂಥ ಕಲಿಕಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಹೊಂದುವ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ವಿಪತ್ತಿನ ಘಟನೆ ಚಿತ್ರೀಕರಣ, ಅದರ ಪ್ರಮಾಣ ಮತ್ತು ಪರಿಹಾರ, ಪುನರ್ವಸತಿ, ಪುನರ್ ನಿರ್ಮಾಣ ಮತ್ತು ಆನಂತರದ ಚೇತರಿಕೆ ಕುರಿತ ಸಾಕ್ಷ್ಯಚಿತ್ರದ ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸ್ಪರ್ಧೆಯನ್ನು ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆ ಆಯೋಜಿಸಬೇಕು.

 

ವಿಪತ್ತಿನ ನಂತರದ ಚೇತರಿಕೆ ಭೂತಿಕವಾಗಿ ಕೇವಲ ಉತ್ತಮ ನಿರ್ಮಾಣದ ಅವಕಾಶವನ್ನಷ್ಟೇ ಒದಗಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ಜೊತೆಗೆ ಅಪಾಯವನ್ನು ಎದುರಿಸಲು ಸುಧಾರಿತ ಸಾಂಸ್ಥಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಕಲ್ಪಿಸುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕಾಗಿ, ನಾವು ಅಪಾಯವನ್ನು ತ್ವರಿತವಾಗಿ ನಿರ್ಧರಿಸುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಆರಂಭಿಸಬೇಕು. ಭಾರತವು ತನ್ನ ಪಾಲುದಾರ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು ಮತ್ತು ಬಹುಪಕ್ಷೀಯ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಸಂಸ್ಥೆಗಳೊಂದಿಗೆ   ವಿಪತ್ತಿನ ನಂತರ ಮನೆಗಳ  ಪುನರ್ನಿರ್ಮಾಣಕ್ಕೆ ತಾಂತ್ರಿಕ ಬೆಂಬಲ ಒದಗಿಸಲು ಸಿದ್ದವಾಗಿದೆ. 

 

ಅಂತಿಮವಾಗಿ,ವಿಪತ್ತುಗಳಿಗೆ ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸ್ಪಂದನೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಒಗ್ಗಟ್ಟು ತರುವುದು. ವಿಪತ್ತುಗಳ ಬಲಿಕ, ವಿಪತ್ತು ಸ್ಪಂದನದಾರರು, ವಿಶ್ವದಾದ್ಯಂತದಿಂದ ಹರಿದು ಬರುತ್ತಾರೆ. ಈ ಸಂಘಟಿತ ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಐಕ್ಯಮತ್ಯ, ನಾವು ಒಂದೇ ಛತ್ರಿಯ ಕೆಳಗೆ ಶ್ರಮಿಸಿದರೆ ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚು ಸಮರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ.  ಒಂದೆ ಲಾಂಛನದಡಿ ಮತ್ತು ಬ್ರಾಂಡ್ ಅಡಿ, ವಿಕೋಪ ಪರಿಹಾರ, ಪುನರ್ವಸತಿ, ಮರುನಿರ್ಮಾಣಕ್ಕೆ ನೆರವಾಗುವವರನ್ನು ಮತ್ತು ದುಡಿಯುವವರನ್ನು  ಒಗ್ಗೂಡಿಸುವ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆ ಚಿಂತಿಸಬೇಕು.

ಸ್ನೇಹಿತರೆ,

 

ಸಶಸ್ತ್ರ ಪಡೆಗಳು ದೇಶವನ್ನು ಹೊರಗಿನ ಭದ್ರತೆಯ ಭೀತಿಯಿಂದ ರಕ್ಷಿಸುತ್ತವೆ. ಆದರೆ, ವಿಕೋಪದೊಂದಿಗೆ ಹೋರಾಡಬೇಕಾದರೆ, ನಾವು ಸಮಾಜವನ್ನು ಸೂಕ್ತ ಶಿಕ್ಷಣದೊಂದಿಗೆ ಸನ್ನದ್ಧಗೊಳಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.

 

ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಹೃತ್ಫೂರ್ವಕವಾಗಿ ಸೆಂಡೈ ಸ್ಫೂರ್ತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯಬೇಕು, ಇದು ವಿಕೋಪ ಅಪಾಯ ನಿರ್ವಹಣೆಗೆ ಸಮಾಜದ ಎಲ್ಲರ ನಿಲುವಿಗೂ ಕರೆ ನೀಡುತ್ತದೆ.

 

ಭಾರತದಲ್ಲಿ, ಸೆಂಡೈ ಚೌಕಟ್ಟು ಜಾರಿಯ ಬಗ್ಗೆ ನಡೆದಾಡುತ್ತಲೇ ಮಾತನಾಡಲು ಬದ್ದರಾಗಿದ್ದೇವೆ. ಈ ವರ್ಷ ಜೂನ್ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ, ಭಾರತದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಿಕೋಪ ನಿರ್ವಹಣೆ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು, ಇದು ಸೆಂಡೈ ಚೌಕಟ್ಟಿನ ರೂಪಿಸಲಾದ ಆದ್ಯತೆಗಳಿಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿದೆ.

 

ವಿಕೋಪ ತಾಳಿಕೊಳ್ಳುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ನಮ್ಮ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ನಾವು ವಲಯದ ಎಲ್ಲ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳೊಂದಿಗೆ ಹೆಗಲಿಗೆ ಹೆಗಲು ಕೊಟ್ಟು ನಿಂತಿದ್ದೇವೆ. ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಮತ್ತು ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಹಕಾರ ಸಹ ನಮ್ಮ ಪ್ರಯತ್ನಕ್ಕೆ ವೇಗ ನೀಡಲು ಮಹತ್ವದ ಪಾತ್ರ ಒದಗಿಸಿವೆ.

ಕಳೆದ ವರ್ಷ ನವೆಂಬರ್ ನಲ್ಲಿ, ಭಾರತವು ಪ್ರಥಮ ದಕ್ಷಿಣ ಏಷ್ಯಾ ವಾರ್ಷಿಕ ವಿಕೋಪ ನಿರ್ವಹಣಾ ಅಭ್ಯಾಸ ಏರ್ಪಡಿಸಿತ್ತು. ಸ್ಥಳೀಯ ಸಹಕಾರದ ಸ್ಫೂರ್ತಿಯಲ್ಲಿ, ಭಾರತವು ಶೀಘ್ರವೇ ದಕ್ಷಿಣ ಏಷ್ಯಾ ಉಪಗ್ರಹವನ್ನು ಉಡಾವಣೆ ಮಾಡಲಿದೆ. ಈ ಉಪಗ್ರಹದ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಮತ್ತು ಇತರ ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶ ಆಧಾರಿತ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ವಿಕೋಪದ ಅಪಾಯ ನಿರ್ವಹಣೆಯ ವರ್ತುಲದಲ್ಲಿ – ಅಪಾಯದ ನಿರ್ಧರಣೆ, ಅಪಾಯದ ತಡೆ, ಅಪಾಯ ಎದುರಿಸಲು ಸನ್ನದ್ಧತೆ, ಸ್ಪಂದನೆ ಮತ್ತು ಚೇತರಿಕೆಗೆ ಬೆಂಬಲ ನೀಡುತ್ತದೆ. ವಿಪತ್ತು ಅಪಾಯ ನಿರ್ವಹಣೆಯ ಉದ್ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ತನ್ನಲ್ಲಿ ಲಭ್ಯವಿರುವ ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶದ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು  ಭಾರತವು ಯಾವುದೇ ರಾಷ್ಟ್ರಕ್ಕೆ ಒದಗಿಸಲು ಸಿದ್ಧವಾಗಿದೆ.

 

ನಾವು ಸೆಂಡೈ ಚೌಕಟ್ಟು ಜಾರಿಗೆ ತಂದ ಬಳಿಕ, ನಾವು ಸ್ಥಳೀಯ ಮತ್ತು ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಹಯೋಗದ ಹೊಸ ಅವಕಾಶಗಳನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸುತ್ತೇವೆ.

 

ಈ ಸಮಾವೇಶವು ನಮ್ಮ ಪ್ರಯತ್ನಗಳಿಗೆ ಶಕ್ತಿ ತುಂಬುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸಮಾವೇಶದ ಫಲಶ್ರುತಿಯು ಸಂಘಟಿತ ಕ್ರಮಕ್ಕೆ ಒಂದು ನೀಲನಕ್ಷೆಯನ್ನು ಒದಗಿಸುವುದು ಖಚಿತ ಎಂದು ನಾನು ಭಾವಿಸುತ್ತೇನೆ.

 

ಧನ್ಯವಾದಗಳು,